26.01 | Heropening memoriaal

11 februari 2020

Vanuit de Mechelse Dossinkazerne werden tijdens de Tweede Wereldoorlog meer dan 25.000 Joden en Roma gedeporteerd naar Auschwitz-Birkenau. Hiermee is de site dé belangrijkste gedenkplaats voor de Holocaust in België. De site is tot op vandaag in goede staat bewaard. Op 26 januari, aan de vooravond van de Internationale Herdenkingsdag voor de Holocaust, heropent een deel van de originele kazerne voor het publiek met een serene gedenkplek. Het memoriaal biedt voor de museumbezoeker een waardevolle extra op het museumbezoek.

HET MEISJE IN HET GROENE JASJE

Eén van de pronkstukken in het nieuwe memoriaal is het schilderij van het meisje met het rode haar en het groene jasje van Irene Spicker. Omdat ze schilderes was, kreeg de Joodse vrouw bij haar aankomst werk in het schildersatelier. Daar moest ze samen met andere gevangenen de nummerbordjes schilderen die de gedeporteerden droegen bij vertrek uit de Dossinkazerne. In haar “vrije tijd” maakte ze portretten van gevangenen. Eén van de schilderijtjes toont een onbekend meisje met rood haar gehuld in een groen jasje. “Wie het meisje is weten we tot op vandaag niet, maar de kans is vrijwel onbestaande dat ze de deportatie overleefde. Haar portret staat in het nieuwe memoriaal symbool voor de vele kinderen die genadeloos de dood werden ingestuurd vanuit de Dossinkazerne. Hun foto’s en het schilderij vormen misschien wel het meest aangrijpende onderdeel van het memoriaalbezoek” vertelt Vanden Daelen.

NAMEN BLIJVEN NOEMEN

Het memoriaal is er in de eerste plaats voor de naasten en nabestaanden van de slachtoffers. Voor hen neemt het memoriaal de plek in van de ontbrekende grafsteen. “Familieleden kunnen hier in alle rust hun geliefden komen herdenken. Daarom is het belangrijk om de namen van de slachtoffers te blijven noemen. Dat mag je letterlijk nemen. We hebben een ruimte ingericht waarin de namen luidop klinken. Zij mogen nooit vergeten worden. Het is een taak van onze hele samenleving om de slachtoffers van de grootste misdaad tegen de menselijkheid in België sereen en waardig te gedenken en herdenken.” besluit Vanden Daelen. Tijdens de plechtigheid kunnen de genodigden op een kei een boodschap met een vredeswens voor de toekomst achterlaten. De stenen krijgen een plaats in het memoriaal.