Nisen Karolinski en Tauba Hena Makofka in de jaren ‘30
Nisen Karolinski en Tauba Hena Makofka immigreerden in 1929. Hun zeven kinderen (Salomon, Lejb, Jules, Lejzer, Abraham, Sara en Paul), allen geboren in Warschau, gaan met hen mee. Dit gezin van negen telt zes gedeporteerden, van wie alleen Abraham het zal overleven. Sara (19) wordt opgeroepen naar de Dossinkazerne voor transport 1 van 4 augustus 1942. Ze verdwijnt zonder een spoor na te laten bij haar aankomst in Auschwitz-Birkenau. Salomon (36) wordt aangehouden in Brussel en op 15 augustus 1942 in Mechelen binnengebracht. Hij wordt gedeporteerd met transport 4 van 18 augustus 1942 en in Auschwitz geselecteerd voor de arbeid. Hij sterft na ruim een maand. Jules (28) wordt afgeleverd in het verzamelkamp op 28 februari 1943 en gedeporteerd met transport 20 van 19 april 1943 zonder terug te keren. De ouders, Nisen Karolinski (57) en Tauba Hena Makofka (51), worden op 22 juni 1943 naar de Dossinkazerne gebracht. In een transport dat voor 70 procent onmiddellijk vernietigd wordt, zijn gedeporteerden van hun leeftijd tot de dood veroordeeld. Abraham (23) komt het Sammellager binnen op 14 april 1944. Hij wordt samen met zijn vrouw Janine Efira (23) gedeporteerd met transport 25 van 19 mei 1944. Van dit transport wordt ‘slechts’ 31 procent van de mannen onmiddellijk vergast. Hij wordt uitgekozen om te werken in het kamp en krijgt het stamnummer A 2684. Hij blijft in Auschwitz tot 18 januari 1945, loopt dan de dodenmars naar Buchenwald, via Gross-Rosen, en wordt vervolgens overgebracht naar Dachau, waar het Amerikaanse leger hem op 29 april bevrijdt. Hij is terug in Brussel op 16 juni 1945 en vindt daar zijn vrouw terug, die stamnummer A 5185 had. De andere kinderen van Nisen Karolinski en Tauba Hena Makofka zijn aan de deportatie ontsnapt.
