De grote razzia in Noord-Frankrijk : 513 personen vertrekken met Transport X. Een van hen is Fanny Yerkowski, een moeder die wordt losgerukt van haar kinderen.

Aaron Wyman en Rica de Vrede kregen één kind: Isidore Isaac. Aaron en Rica werden met transport XX gedeporteerd naar Auschwitz-Birkenau. Isidore kreeg op 8 februari 1939 de Belgische nationaliteit maar werd met transport XXIIB gedeporteerd. Niemand van het gezin Wyman-De Vrede overleefde de oorlog.

De familie Spirn-Stick was een kroostrijk gezin dat bestond uit vader Leib Spirn, moeder Ruchel Stick en hun zeven kinderen: Gitel, Mozes Chaksel, Laie, Bine Sara, Izaak, Esther en Hanna. Via transport XI en transport XX werd het volledige gezin Spirn-Stick naar Auschwitz-Birkenau gedeporteerd. Niemand van hen overleefde de oorlog.

Het gezin Borenchole-Landsberg werd met transport XX gedeporteerd vanuit de Dossinkazerne in Mechelen naar Auschwitz-Birkenau. Moeder Fejga en dochter Thérèse werden er vermoord. De zoon, Salomon, werd niet gedeporteerd en overleefde de oorlog. Vader Abraham Joseph overleefde zijn gevangenschap in Auschwitz en kwam in 1945 opnieuw in België wonen, samen met Salomon.

Het gezin had grootse reisplannen, maar deze konden ze niet uitvoeren. Hun dochtertje Nelly komt als wees uit de oorlog.

Het koppel ontsnapte aan het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau. Een recente getuigenis zorgt voor de reconstructie van hun ongelofelijke levensverhaal.

Het tragische verhaal van de familie Kempner-Rozen. Enkel vader Moszek overleeft de oorlog.

Kurt Friedrich Posener is een Duitse Jood die na de Kristallnacht van 9 november 1938 naar Brussel vluchtte. Zijn zoon Ludwig, dan twaalf jaar oud, gaat met hem mee.

Rachel Souritz sluit zich tijdens de oorlog als Joodse en moeder van twee aan bij het verzet. Haar verlies is groot. Niet alleen wordt haar eerste partner geëxecuteerd, haar vader, broer en zus worden via de Dossinkazerne gedeporteerd en keren niet terug. Na de oorlog blijft Rachel sterk overtuigd van het belang van mensenrechten waarvoor zij zich haar hele leven zal inzetten. Dochter Paulette De Coninck schenkt in naam van de familie originele foto’s en documenten aan Kazerne Dossin waardoor ook Rachels zus Pauline opnieuw een gezicht krijgt op de portrettenmuur.